грчки (прид.) - знаме (имн.)

Зар не слушна за една жена која му даде писмо на еден Албанец за да го прати?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Пандо со рака и даде знак на Ристана да застане.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- А ден пред Велигден помина селскиот кмет по сите куќи и рече: - На секој чардак на празник и по неделини да се вее грчкото знаме!
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Мене никој не ми носи книга.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Бие камбаната, се виорат грчки знамиња, воен оркестар свири патриотски маршеви, а најмногу маршот: Μακεδονια ξακουστη Του Αξανδρου χωρα Εδιοξες τον Βουλγαρο Και εισε ελευθερη τωρα 14
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Ми го даде вујко ми, хирургот од Солун, кога бев кај него. – Зошто ти го дал ова грчко знаме вујко ти? – про­должи Татко со испитувачки тон. – Е тоа е долга приказна.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Татко ја остави земената книга, се врати крај грчкото знаме, спроти Мајка, нестрплив да дознае дали, конечно, грчкото знаме било истакнато на чатијата од нашата куќа.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Имав време само да го скријам италијанското и да го најдам грчкото знаме! – Каде го најде, жити бога, грчкото знаме? – Си го донесов со чеизот! – Никогаш не го видов ова знаме!
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Сакаше да прекине со „испитувањето” поземајќи книга од библиотеката, но Мајка продолжи: – Пред да втасаат грчките војници во куќите каде што се вееја италијанските знамиња, тие беа заменети со грчки знамиња.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)