Но притоа, ако готското писмо го следи грчкиот прототип не само во поглед на редоследот на знаците на алфабетот, туку и во поглед на количеството на знаците, тогаш во случајот со ерменското писмо имаме значително отстапување.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Суштествената разлика меќу овие системи лежи во графиката на знаците на писмото и во нејзиниот сооднос со појдовниот грчки прототип.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Во тој поглед, ерменското писмо делумно потсетува на готскиот алфабет, кој е ограничен со рамките на грчкиот прототип.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Треба, исто така, да се рече дека дополнителните графеми во ерменскиот систем на писмо не се сместени веднаш по грчкиот основен дел, туку се расфрлани во неговите рамки по некој редослед, кој е одбран од страна на создавачот Месроп Маштоц.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Во своето дело, Месроп Маштоц е принуден во ерменското писмо да воведе цела низа дополнителни знаци, кои ги одразуваат типично ерменските консонантни фонетски значења.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Со тоа, ерменскиот систем на писмо значително се разликува и од коптското, и од готското писмо од гледна точка на нивната паралела со појдовниот грчки прототип.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Маргина 37 93 Грчката основа на стариот ерменски систем на писмо се пројавува, пред сè, во градбата на алфабетската низа согласно со грчкиот прототип, но со отстранување на знаците со типично грчки фонетски вредности, кои му се туѓи на ерменскиот јазик.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Кон истата група на стари христијански системи на писмо, како што веќе рековме, се придружува и ерменското писмо, наречено yerkatagir, што значи железно писмо, а како и во случајот со готскиот алфабет, така и создавањето на ерменското писмо му се припишува на еден човек - првоучителот Месроп Маштоц (361-440) и на неговата дејност.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Ваквата распределба на дополнителните знаци во ерменскиот систем на писмо повлекува целосно нарушување на системот од бројни вредности на графемите, карактеристичен за грчкиот прототип. 94 okno.mk
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Но создавачот на староерменскиот систем на писмо прибегнува кон инаква постапка: дополнителните знаци на ерменскиот алфабет не се сместени во крајот на алфабетската низа, веднаш по грчките знаци, туку дополнителните знаци се разместуваат во границите на првобитниот дел од ерменскиот систем на писмо, во кој се рефлектира грчката алфабетска низа.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Како и грчкиот прототип, така и готскиот алфабет содржи 27 букви со веќе напомената бројна вредност, при што последниот 27-ми симбол на готската алфабетска низа, кому во грчкиот му одговара еписемонот сампи, се употребува само во својата бројна вредност 900.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Грчкиот и готскиот алфабет во целост се прекриваат меѓу себе; во готскиот алфабет не постојат дополнителни знаци како во случајот со коптскиот систем на писмо.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Со сето досега речено не се исцрпуваат сите разлики меѓу староерменскиот систем на писмо и коптскиот и готскиот системи на писмо.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)