Едно време му се стори дека слушна далечен истрел. Дали доаѓаше од кај Гола Глава?
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Одеднаш ноќта се разбранува од далечен истрел.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Одеднаш ноќта ја разбрани далечен истрел од пушка. Долета откај Гола Глава.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Беше еден сосема тих глас, а по него еден длабок одглас на нешто како далечен истрел, кој потоа како да се повтори од поблиску, а низ сето тоа, едвај дофатливо за слухот, се носеа последните одзвуци од нешто, што не беше ни писок ни волчешко завивање, а тој во таа своја потонатост можеше уште да помисли дека вака може да се разреси во своите последни одзиви само човечкиот вик.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)