Го чувам овој миг за моментот кога мачорот ќе ѝ ја префрли на мачката и десната нога и кога, како што замислувам, силовито ќе ѝ го з'ркне.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Мајка ѝ на гопоѓица Агата Голдблум беше ќерка на сопственик на киоск, инвалид со бледа дрвена протеза наместо десна нога.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Но сега, во врнежливите дни, тие линии на тротоарот се полнеа со вода, а баш мојата десна нога беше обосена толку, што скоро целиот преден дел од ѓонот отпадна.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Имав навик, веќе тврдо закоренет во мене, - одејќи по тротоарот, секогаш со десната нога да попаѓам на линиите со кои е испресечено циментото.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Но какви такви, Толе поткрена неколку стотини души од своите села, a со оние што ги доведоа Андон, Петко, Стојо и дедот Коле се собраа над илјада и се ставија на расположение на војводите.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Го гледате шишот мој? Муш, муш, муш! Ќе измушкам најмалку десет аскери со него во Витолишча, — се шегуваше Илко Корунов од Бешишта, одејќи по Бешишкото Поле со сакмата нарамо и еден крклиг врзан на стап со подвеската од десната нога.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Потсетувајќи се на Мајка, тој, внимателно, го мина прагот со десната нога.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Така ја пробдеа ноќта мачејќи ја постелата, па најпосле ненаспан го отфрли стутканиот покривач и забележа дека станал на десна нога.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Поради таа болка, при секое стапнување со десната нога се наоѓаше приморан да накуцне.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Но, се случи чудо: скалата стоеше, и јас на неа; сфатив дека идеално ја контролирам тежината, и полека ги отпуштив рацете од скалата, и ги раширив; потем со внимание ја кренав десната нога и ја качив втората гредичка, а потем и левата, и пак ги раширив рацете; скалата си стоеше како да е забодена во земјата.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
На десната нога, лудо, Голем нишан има! Ов, аман, аман!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Голем нишан има, лудо, — Собуј ми скорен, Јано, Од деснава нога. Ов, аман, аман!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
МАРА: Кинисувај, само со десната нога!... (Анѓеле кинисува, а Мара му фрла пченица преку главата и така излегуваат; при преминувањето преку прагот Анѓеле ја турнува стомната со вода, која се истурува, а која од порано е наместена.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Кога ја преврзував, таа некако помирливо се загледуваше во живата рана.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
На почетокот од септември десната нога на мајка ја зафати гангрена.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Полегнал со предниот дел на ставата врз издолжениот врат на животното во страв да не падне под копита и под одмазда на голоракиот војувач.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Не можел да се задржи на седло. Ја пуштил коњската грива и, кревајќи ја високо десната нога, паднал со рамо на страната на противникот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Чувствувам болка по целото тело, но најмногу во десната нога.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- Ја види 'а, бре татко, ногата кај што ми ја скрши и ми се завари.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Тоа рече Божин и замавна со остено на штркот, та беше го удрил по десната нога и од силното удирање беше му ја скршил писката од десната нога.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
- му рекол Силјан и си собул објалото од десната нога, та му ја покажал ногата кај што му била заварена.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Од големата болештина Силјан летнал како некој стршен и отишол на куќа, та си застанал на левата нога да плачи лошата болештина од скршената нога.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Го врзувам Чако, а тоа само трепка и ме гледа зачудено. Потоа клекнува и со десната нога се чеша зад увото.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Знам дека десната нога ме боли, а јас се фаќам за левата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ги сакаше Бошко јорганџиите, и стоеше пред нивните дуќани залапано, додека тие го дрндаа памукот пред негови очи, ја сакаше папуџиската чаршија каде што на шега му дозволуваа да обуе лева папуча на десна нога: во кујунџиската чаршија со големи стреи и кепенци, каде што златото и среброто блештеа и го заслепуваа, се смееше будалесто: но најмногу од сѐ го сакаше безистенот, чист и среден, со мириси на ѓулсуи и темјан, каде што по калдрмата пред дуќаните не се растураа распарани опинци, парчина тенеќе или шајки, и каде што можеше да влезе од една врата а да излезе од друга, и пак од таа што излегол да се врати назад.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Тој ја отвора вратата и со десната нога го пречекорува прагот на домата наша. Се крсти пред иконата.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Лели со десната нога треба да го пречекора прагот? Ете вака.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
- Малку ме чпарнаа во десната нога. Стевка ме преврза.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Тоа рече Божин и замавна со остенот на штркот, та беше го удрил по десната нога.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
– „Ами за Сивета и Чулета како веруваш, бре татко, да за мене да не веруваш му рекол Силјан и си го собул објалото од десната нога та му ја покажал ногата кај што му била заварена“.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
ТЕОДОС: (Во панталони, со палто в раце, уште однадвор.) Анастасијо, Анастасијо, браво, Анастасијо, ашколсун!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
СПИРО: (Станува, скоро скокнува и бргу ги, навлекува чевлите, при што прво го обува левиот на десната нога, па поправува.) Бре, бргу се стори азар денеска. Му се брза за лозјето...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Но јас научно сум утврдил дека се работи за еден единствен човек и тоа ќе го изнесам пред светската јавност на Берлинскиот конгрес Дедикар Икарал се родил со крило на левата рака и со ѓуле на десната нога.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Крилото го става на левата рака, а ѓулето на десната нога, говорејќи го текстот.)
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
По патот – нерамница, покриен со искривени и испреплетени корење длабоко вжилени во сувата и правлива земја - две чекорења - едното тивко, нежно, ситно, битисано, тапливо, старечки несигурно и одвај чујно, со затрусан чекор го тера својот од Другото - со десната нога разлабавено, колебливо, нерамно, развлечено, а со левата - достојно, рамно и тешко, обележано од големиот поткован војнички чевел.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Ја прибра левата, па десната нога. Се сврте и, коленичејќи, стана.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Со десната нога му го изби од рака, го фати за коса и молневито го повлече на страна.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Мече ја крена десната нога, лицето му се грчеше од болка и уплав: меѓу прстите му се беше впила голема набабрена пијавица.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
- Ајде, нека ни е за многу години - рече дедо ми Крстин и токако се прекрсти прв пречекори преку прагот. Со десната нога.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Авторот знаеше дека Летка, кога е пред компјутерот, седи боса, со стапалото од десната нога на седиштето од столицата.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Во моментот кога двајцата беа свесни еден за друг, Елефтерија ја крена раката од надколеницата на десната нога поткрената на столот пред неа и во која, меѓу двата прста, ја држеше цигарата.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Одам: лева нога, десна нога, не знам која нога ќе ме задоцни. Мислам: мивка, бришка сум станата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Што ќе тргне со десна нога и што ќе запре на десна.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)