Беше го закачило парче во десниот образ.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Имам уште за тебе, бре куче! — извикна Димитрија и тргна со берданката.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
А тој спушти нога подигната за следниот чекор во орото, се исправи. Му затрепери десниот образ, веѓите му се намуртија.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Пламенот што се превиткува во средината на земјанката го осветли нејзиниот десен образ огрден со дебела лузна во чија средина сѐ уште е залепен загноен струп.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- Го чув- рече стрико Герман, ја собра влашката шамија што ја имаше спострено на скутот, ја остави штицата до него, стана и му пристапи на сина си Љакето: со левата рака го фати за левото уво, му ја свитка главата така што Љаке го подзаврти десниот образ и тогаш стрико Герман со десната рака му влепи прку образот една, не шлаканица, туку цела тресеница од која на Љакето мора да му засвиреа ушите.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Се шегувам...
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
- Молам? - Една блескава мисла од Песоа – г-инот Хорацио си го потпре десниот образ, свежо избричен и прилично месест, меѓу показалецот и средниот прст: Секој, па и највештиот, не може да побегне од сопственото минато.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Хористите, со и без маски, грабаат од кошарата и танцувајќи по ритамот на блузот, со уживање ги гризат јаболките. таа во кадата или чинот на капењето како ритуална вертикала мојата пријателка ужива во решавањето еротски криенки низ антиката гилгамеш и енгиду ахилеј и патрокло како топли браќа незаситноста на хачепсут само (за) доволноста на хиполит ноншалантно како дома си влегува во неизмерната живост на паганските олимпи го бакнува кастор во левиот полукс во десниот образ со сибила ги претресува најновите пикантерии мислев се работи за умешност научена од библиотеката од таткото универзитетски професор по математика дека едно попладне не видов како се капе како си игра со сапунот по кожата силно возбудувачки сепак наивно така црномурестата египетска божица си играла во нил со младунчето хипопотам миноската голограда девојка со острите рогови на бикот дијана со шумските извори сосема лесно можев да ја префрлам во персеполис атена картагена нинива меѓу бадемовото млеко гулабовите очи јасминовиот цвет сокот од лилјан босонога ќе стапне меѓу нив во насмевката нитрага од исклештениот грч на дојденката најскриените катчиња на висечките градини се отвораат пред неа мокра сфинга сред куќните змии ограбувачите на пирамиди светите писма лавиринтите сиот си се вжештил ми вели не е тоа секс одговарам тоа е мит и влегувам во кадата есента веќе ги пожолти градските улици или фотоапаратот како детектив
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
Кара-Демир ја нашол својата пушка и ѝ го лепи кундакот на десниот образ на Европа.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Жолто сидро, сина риба – со такви чудни месечини живееме Силвија Плат штиците крцкаат неподносливо крцкаат под тежината на одот мек рефлекторот со модра боја ги прелива пукнатините на левиот образ на животот на десниот образ на животот истекува остатокот од модрата боја на рефлекторот сенките се качуваат по левата страна на завесата и се спуштаат по десната страна на завесата на средината од сцената нашите усти нè голтаат со сласт што освојува публиката аплаудира безмилосно аплаудира безмилосно публиката безмилосно публиката аплаудира од другата страна на завесата во гледалиштето започнува долго очекуваната претстава
„Забранета книга“
од Веле Смилевски
(2011)
Имаше вдлабнато чело од тешка рана, празнина место око, голема лузна на десниот образ, но имаше румени, набабрени и страсни усни.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Никој не и ја виде очната празнина, и вдлабнатото чело, и големата лузна на десниот образ.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Кој ти е татко и мајка?
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Му се пулел старио цар во лицето на детето, во зборот што зборуало, во бенката што ја имало на десниот образ и го усетил оти му е внуче, чунки цел целичок на татка си беше се родило, како глаата да беше му ја скинал на татка си.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Веќе по втората страница, ја оставив книгата на наткасната, ја изгасив сијалицата, се завртев на десната страна и со левата рака долж слабините и левата под десниот образ, се почувствував удобно.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
А за трошоци не зборувај. Ти да си жив и здрав. Автото се поправа. И ново се купува.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Го гледавме занемени: десниот образ сиот модринка, на челото фластер, десната рака во гипсен завој.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Мајка не сака да плаче, синко. Тоа така само си доаѓа.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
28. Да му се направи добро на својот непријател може да биде праведно дело, и не е тешко; а да се љуби непријателот - тоа е повеќе потфат за ангели, не за луѓе.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
На оној што ќе те удри по десниот образ, можеш да му го свртиш и другиот, доколку на тоа не те наведува стравот.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
29. Да му се направи добро на својот непријател е најдобар начин да ѝ се угоди на сопствената суета.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
27. Не зборувам ни за одмазди ни за простувања; заборавот е единствена одмазда и единствено простување.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)