Од булеварот „Монпарнас“ кој стрмо се спушта кон „Домот на инвалидите“, од десната страна се наоѓа една мала и незабележлива уличка, на која стои натпис „Музеј Бурдел“.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Орде Годивец го оставаше почтително својот кум од десната страна, а овој врвеше полека, нога за нога, мршав и височок, со малце повиен врат и една така блага, сепростувачка усмевка на
лицето, како да е некој нов Исус, што веќе многу години влече невидлив крст по бескрајна Голгота и од тоа му се повиени рамениците.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
— Е! Прочита што пишува казмакамот? — му се обрна стариот мудур на младото офицерче и го покани да седне на столот од десната страна.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Завитка мудурот, завитка и Сефедин и со апетит тргнаа од килибаровите чибуци, длабоко замислени.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
За изненадување на Ване, сега на масата, од десната страна на мајка му, седеше стариот - но не оној стар што го знаеше туку сосема друг, како којзнае која копија од оригиналот што си имаше свој отпечаток дури за и на малиот прст од раката, во вид на дискретен нокот - доволно долг да му се забележи на широката и плоска дланка, но и доволно краток да не му пречи во пишувањето на службените списи, и секогаш однегуван не со ножички туку со турпиичка.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Откако избриша на левата и на десната страна, раката се концентрира само на една дамка пред Даниел, како во неа да имаше нешто тврдоглаво што одбиваше да се избрише.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
И во следниот миг, рече: „Збогум Луцијо!“; го фрли куферот крај пругата и се фати за металната конструкција на мостот од десната страна; се искачи, вешто, како гимнастичар на разбој; се качи на врвот и стоеше на последната греда од мостот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
И рече дека дури и бројот во потписот криел тајна, оти значел: еден сочинител (деветка една, тројство совршено, оти трипати тројството се повторува во бројот девет) од левата страна, и еден читател од десната страна.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Но, кој беше, и кој истото слово го читаше од десната страна?“ праша.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Само застанете на местото од ѓаволот, од десната страна на ова сочинение и прочитајте што пишува под словото видливо: Чашо моја, чашо моја, Пророкувај додека има ѕвезди.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
И така, како што сведочи еден негов биограф, житие што му сочини на Филозофот, „заедно со ковчегот го положија во гробницата од десната страна на олтарот на црквата Свети Климент каде тогаш почнаа да стануваат многу чуда.“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Одевме така, не знам колку, оти времето стоеше во таа светлина; брзината беше бесмислен поим во тој пејсаж, во таа атмосфера на гаснење; веќе одевме кон еден од последните свиоци, пред Велес; отприлика беше некаде околу седум или осум часот, и пред нас веќе се појави мостот, а веднаш зад него тунелот; тоа беше класичен железнички мост, со метална конструкција од левата и десната страна, како коридор што веднаш се влеваше во утробата на тунелот, во неговото темно устие; и, во тој момент Земанек зад мене рече: „Гледај“. „Онде, долу“.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Имено, претсмртните ливчиња на отец Мида велат дека таванот на одајата, од десната страна на книгата, завршувал со сферична купола, мала апсида; во таа сферична купола, како мало небо, се наоѓало најчудното нешто што постои на овој свет: овална фреска на која бил насликан – нечестивиот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Малку потаму, на издигнатите падинки и од левата и од десната страна, стојат две куќи.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
ЛИПСИНКА оди кон десната страна на сцената.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
КАДАР (6) кадар од десната страна на сцената.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ова е страшно. [Танцува.]
КАДАР (10) кадар од десната страна на сцената.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
КАДАР (7) кадар од десната страна на сцената.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
ЛИПСИНКА: И живец сум цела, и серт како кучка, манична до уши –
КАДАР (14) кадар со БАРБАРА од десната страна на сцената.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
БАРБАРА се потпира на грбот на еден од придружбата на левата страна од сцената; ЛИПСИНКА седнува врз грбот на еден од придружниците на десната страна од сцената.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
ЛИПСИНКА: И, како изгледам? [Се смее]
КАДАР (2) кадар од десната страна на сцената.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
ЛИПСИНКА [пее]: Илјада различни луѓе сум –
КАДАР (18) кадар од десната страна на сцената.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Слика за себе За зачувување на сликата за себе потребно е да се ангажира десната страна на мозокот. Да се развие свесност и самосвесност.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
На десната страна од планината здогледа езеро.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Тогаш, отаде патот – од десната страна, под високиот рид над кој белееше палатата на албанскиот крал Зогу – бели вили со широки дворови во кои растеа овошки од портокали, смокви, лимони, мандарини и ги красеа палми и многу трендафили.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Остана само писанието изрежано со сувата рака на Јеромонахот Захариј и молитвите негови над трикорабниот манастир, свиен меѓу седумте кипариси од левата и седумте од десната страна на брегот на морето кај Атонската Гора.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Подолу најде нови крвави заплиснувања, кои почнаа да се повторуваат вдолж по целата трага на секои стотини чекори, сега беа од десната страна. Некоја нова рана.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И уште, криејќи ја од нив својата освестеност, само заради тоа што немаше сили да им одговори, можеше да го слуша како пробучува под него оној нивен тих, испрекинат од саповите, што ги носеше зачекореноста и умората, говор: - Го оставивме сам, толку време, - рече недовршувајќи од заздишаноста оној напред од неговата десна страна.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Дошол тепачот и влегол кај кадијата, та застанал од десната страна, а тепаниот од левата страна.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Марија па градела го мосто на Брегалница на клисурата.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Жена му декиката ја чекала за да го истурка од куќата надвор, чунки беше £ се здодеало од скржавштината што ја имал тој, при с¯ што бил прв богат во тој град.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Вистинската вечност на дел од твојот живот почнува од десната страна на Вардар, каде водат караванските патишта на кираџиите.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Ќе те кладам на десната страна, ако не е он, ако не е цар Александар, шо прајме?
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
На тоа место Марко подигнал чешма која ја нарекле Маркова.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Ви велам затоа цар Александар ме праќа мен.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Колку чеши ќе пиеш, толку златни чеши ако земиш, шо прајш?
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Едно се одделиле маж и жена и аџијцата врлила еден камен по него: - Коа ќе се врати каменот - рекла - тогај да се врати мажот ми, Боженце!
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Десната страна на лицето со страсната ноздра му се покриваше со секакви влакна. Имаше два различни профила.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Капата ја носи на страна. Косата му е костенлива и му се подава малку од под капата на десната страна.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
На неговата десна страна, близу до колковите, се отворила голема рана широка како дланка.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Црви, дебели и долги како мојот мал прст, розови од сопствената крв, а згора на тоа уште и испрскани со крв, со бели главчиња и многу ножиња, припиени во внатрешноста на раната, како да сакаат да се измолкнат.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Мајчицата уште лежела на креветот наспроти вратата, а од нејзината десна страна стоел кумот, извонреден човек, Иван Иванович Ерошкин, кој бил шеф на одделение во сенатот, и кумата, сопруга на блоковскиот полициски надзорник, жена со ретки доблести, Арина Семјоновна Белобрјушкова.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Десната страна на лицето со ноздра му се покриваше со секакви влакна. Имаше два различни профила.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Татко ретко излегуваше, а уште поретко во десната страна на реката близу паркот, каде што беше двоспратната куќа на Климент Камилски.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Арафат беше свесен дека на југословенската федерација беа броени деновите, но тој на тоа воопшто не помислуваше, ниту сакаше да верува, како што не можеше да не верува на своето враќање во Палестина...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Малку потстана, зеде една убава четириаголна кутија од сите страни побисерена, а во средината со испакнатата слика на џамијата во Источен Ерусалим, со по два бисерни цвета од левата и десната страна.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Потоа ги одвитка и ги закачи заедно четирите мали ролнички хартија што веќе беа испаднале од пневматичната цевка од десната страна на неговата маса.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ноќите ги минуваше во својата канцеларија која, покрај службените елементи (биро, фотелја, маса со шест столови за состаноци), беше опремена со кауч и шкаф за облека, со фрижидер и шпорет во малата ниша од која на левата страна се влегуваше во пристојно уреден тоалет, а од десната страна се излегуваше на тераса свртена на југозапад, кон височините на планината.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Светлината се лизгаше од левата на десната страна и пак се враќаше назад во согласност со ритамот на звукот што го произведуваше некаков спој на неонката над мене и ја распаруваше тишината удирајќи ме во темето со тежина на олово.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Беше договорено, право на прашање или реплика да има само Тихомир кој секогаш на предавањата седеше во првата клупа, на крајот, од десната страна, во редицата во која беа сместени осамените срца од педесет до шеесет години.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Наредија мажот што нѐ возеше во коњската кола да се повлече во аголот на десната страна од шталата. Таму го заклаа.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Меѓу критериумите за избор важна улога играше заобленоста и тврдоста на газот (стручњак со потесна специјалност ги удираше жените по газот и со внимание ја следеше реакцијата, оти требаше да се регистрира секој детал: тресењето на газот нагоре и надолу, на левата и на десната страна, интензитетот на тресењето на едната и на другата половина од газот, пропорцијата меѓу нив, степенот на нивната споеност и слично на тоа.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Ханка со својата ќерка Азра живееше во една од неколкуте трошни куќи начичкани една во друга како печурки меѓу хангарите во индустрискиот дел од градот, на десната страна од населбата Автокоманда.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Се проценуваше поставеноста и формата на вратот, грбот, рамениците, со посебен увид на косата, очите и усните.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Под главата, на десната страна, уште стоеше закачена една сребрена обетка, а краиштата на нејзината алка беа отворени, ѓоа жената тукушто ја отпетлала за да ја симне.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Ковчегот го извадија и го положија на едно чисто плато од десната страна на браната.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Гаро се вдава кога ќе ме види дека тргнувам кон него и бидејќи од десната страна има мал подѕидок, тој од левата ми скокнува на бокот.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Одеше од десната страна и, наспрема езерото, му ја сеќавав и повремено му ја гледав неговата става.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
И како таков застана од десната страна на Сулејмана, т.е. стана негов доглавник.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Бујрум, ѓел, отур бурда – го покани покажувајќи му го столчето од неговата десна страна. – Седи да ми раскажеш, ги дотеравте тие пезевенци или главите ги донесовте?
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Се приближи до десната страна на редицата и го позна поп Јакова и почна иронично да му се врголи: – Е! Е! Е!, папас ефенди!
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Малечкото огледалце обесено на шајка од десната страна на пенџерата го има превртено опаку за да не може да ѝ го враќа преправеното кадро, а ни природните огледалца од барите не ги оставаше да ја примат и да ја повратат, туку веднаш со чевелот или со стапот ги растураше.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Веднаш до вратата што одајчето го врзува со спалната, од десната страна, залепена до самиот ѕид, е заедничката маса на берберот и ученикот.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Градот ги следеше од десната страна на насипот, особено некои големи и високи куќи со лснати џамови, ама кога скршнаа десно и откако ја поминаа градината со оголените дрвја, како да стигнаа на некое сосема друго место.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Неговото кафене беше единствено собиралиште, и додека едни пиеја кафе или ракија, други играа комар, а во преградата од десната страна тој ги сечеше четките на селаните или им ги светнуваше еднаш во неделата лицата стругајќи им ја брадата.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Кога ме прибра на стан тој имаше железен кревет на десната страна одвоен од другиот дел со параван од хартија за завиткување, најверојатно во неколку пластови.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Од десната страна на огништето слободниот простор се вика „машкиот кат“, а од левата — женскиот.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Трајко легна, и бидејќи цел ден го тресе ралото, по пет десет минути заспа. Само Илко долго се префрла на амбарот, ту на десната страна, ту на левата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Татко, откако ја допи првата шолја чај, стана од својата фотелја, се упати кон прозорецот, го подотвори и го упати погледот кон реката па потем кон дрвениот мост кој го поврзуваше стариот со новиот дел на градот, на десната страна беше модерниот, а на левата постариот дел.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Жолто сидро, сина риба – со такви чудни месечини живееме Силвија Плат штиците крцкаат неподносливо крцкаат под тежината на одот мек рефлекторот со модра боја ги прелива пукнатините на левиот образ на животот на десниот образ на животот истекува остатокот од модрата боја на рефлекторот сенките се качуваат по левата страна на завесата и се спуштаат по десната страна на завесата на средината од сцената нашите усти нè голтаат со сласт што освојува публиката аплаудира безмилосно аплаудира безмилосно публиката безмилосно публиката аплаудира од другата страна на завесата во гледалиштето започнува долго очекуваната претстава
„Забранета книга“
од Веле Смилевски
(2011)
Марија, спокојно ѝ рече. Не плаши се. Еден мал зарез од десната страна на стомакот, сосем мал зарез, и готово.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Кога слегоа на патот, Горјан го запре Трајчета и му објасни: - Кога ќе дојдеш во Струга, ќе свртиш по десната страна крај Дримот.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
- Дрвата се нарачани - одговори Трајче и го сврте коњчето по десната страна на Дримот.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Пак ќе ги користам наводниците, иако ние разбираме и така натаму: „/првата формула/”, напиша Џери со зелениот кели фломастер преку левата страна на уредниот задник на својата делумно заспана љубовница; на исто толку привлечната десна страна на таа млада дама потоа додаде „/друга формула/“, премостувајќи го нејзиниот процеп и канализирајќи ја неговата отмена точка- запирка со еден издолжен знак за еднаквост.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
„Се прашувам“, рече тој, „дали телата треба да ги ставаме исправено или легнато, со главите на десната страна или со нозете на десната страна.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Но затоа, веднаш би можела да ја почувствувам истата онаа возбуда од нејзината внатрешност како кога бев малечка, иако со децении не сум стапнала во неа, во широкото антре со мермерен под, од чија десна страна, во сутеренот, останува адвокатската канцеларија на г-н Сечков (и сега, кога ја замислувам, е како тогаш, варосана бело, со голема темно-кафеава работна маса пренатрупана со „предмети“, хартиени ролни завиткани со конопче, а пред неа, исто таков, темно-кафеав стол за клиентот).
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Хеми... пу, да ти ебам мамата, хемипареза на целата десна страна.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
Се прашуваме дали, ако Кинеското дрво ни значеше исто како и нему (како и морскиот брег и рамницата во близината поради која мисли дека светот е тркалезен, Црнците, шумата, ослободената пијавица и мочуриштето кое се граничи со гробиштата и игралиштето, црквата, неговата куќа, олеандрите, палмите и комарците, дабот кој има лулашка направена од автомобилска гума, лулашка која треба да се поправи, вилицата на ајкулата, школките од левата и од десната страна, и гризот за доручек) - па, само се прашуваме.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Истиот ден работеше и на чевелот со огледало на прстите.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Кога тоа и го кажав, ми кажа што рекол: дека еден ден, додека влегувал во метро, видел еден човек како им продава моливи на две жени - човек без нозе, кој се движел со помош на платформа на тркала.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Контрастот е очигледен: десната страна - водата се повлекла, најпрвин било тиња, сега е распукана сува земја, штици за премин од она малку вода накај шамакот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Утре наутро, кога ќе дојдам во оваа канцеларија сакам од мојата десна страна да видам бришан простор.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
А на горниот крај, на десната страна, беше пцалтирницата во која се држеа неколку книги, а на чиј врв беа поставени две штици пирамида на оска на која можеш да поставиш четири отворени книги и да го завртиш така што да можеш да ја читаш која сакаш од книгите.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Тоа е затоа што често толку многу се залетуваме во лево што се најдовме себе си на екстремно десната страна.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Авторот беше задоволен. Беше уште позадоволен кога бргу потоа, едната од колешките, онаа од нејзината десна страна се сврте да го изгледа.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Зад него седна малечката убавица, а на седиштето на десната страна зад него се смести третата.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Некој од левата страна на попречната улица му рече некому на десната страна каде што беше нагорнина: „Ајде, Најдо, стапни го моторот!“
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Пела не го изговори следното прашање веднаш, туку многу подоцна, пред да се преселат кај мајка Перса, и, од нејзиното слатко усте кое кога ги пропушташе зборовите од десната страна создаваа едно мило дупче, не го изговори ни како прашање, туку како чудење Зар има поубава од тебе, мамичке?
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Со по еден огромен куфер од левата и десната страна.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Малку потаму, на издигнатите падинки и од левата и од десната страна, стојат две куќи.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
А дотогаш ќе се вози секогаш до шоферот, од десната страна.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Високи сенчести буки одеднаш се наредуваат од десната страна на патот и простираат пријатна ладовина.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)