детски (прид.) - дланка (имн.)

Брезата, идеалното дрво, опфатено, некогаш и за секогаш, со мојата детска дланка, расте, памети, ме засолнува кога ноќе, затекнуваат во дворот, со стопалата во тревата, наслушнувам брзи зборливи звуци.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)