Таа структура не е видлива, не е нешто целосно и еднообразно; таа натаму мора да се соочи со состојбата на нецелосност во врска со идните можности, една отвореност неизменета со каква и да е статична или дефинитивна верзија.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Обично откако ќе ја напишев дефинитивната верзија на телеграмата и таа беше готова да се најде во шифра, чувствував еден вид катарзирање, премин од напната во мирна состојба.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)