После, валканите, а најверојатно и вошлосани алишта, пикнати во една торба, им ги давам и им велам Ако не ги попарите веднаш оставете ги надвор! и таму на дневната светлост, мислам Лена, фрли поглед и во мојата коса.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Белата трага на последната дневна светлост што допираше од негде го охрабри.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)