дневен (прид.) - соба (имн.)

Намерно поставувајќи го во дневната соба, да ме потсетува дека времето брзо врви.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Го гледавме Сталина на сликата крај онаа на Тито, над нашите креветчиња, во големата дневна соба што ни служеше како спална.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
На креветот во дневната соба пред да падне во постела седеше врз гума за пливање како мало дете кое уште не проодело за да не се преврти на едната или на другата страна.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
На ѕидот во дневната соба во куќата на моите родители виси една слика (масло на платно) чинам насловена е Деца бегалчиња.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Скопскиот производител се покажа само со два свои производи: трпезариска маса со столови, во стил, и со една дневна соба, наменета за самци и за хотелски објекти.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
„Македонија-дрво“ беше претставена со неколку стилски дневни соби и комоди, производство на „Црн бор“ од Прилеп и на „Димче Еребица“ од Куманово, додека ШИК „Борис Кидрич“ излагаше видови столови.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Интересна е дневната соба. Таа е многу поедноставна од денешната.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Молчешкум ги слушав не разбирајќи ги докрај тие бескрајни разговори за ликовите од албумите, кои бликнуваа во собата исполнета со чад, напати низ радосните, ведри тонови и живите раскажувачки надвикувања, понекогаш скриени во нечујните шепотливи коментари и придушениот кикот или тргнати од ненадејната гласна смеа на присутните, а потоа, другпат, лебдејќи во дневната соба, во успорените кажувања полни со паузи, со завладеани тишини и говори со стегнато грло.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Гронинг: Се сеќавам дека уште пред да знам да читам, ползев по дневната соба и постојано ги вадев книгите со слики.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Во таа дневна соба, претрупана со беден мебел и со едно куцо тркалезно масиче, паѓаше в очи несфатливото количество кутии од какао.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Не знам што се славеше, но сигурен бев дека ечеше познатата Смоук он д вотер, а некој од гостите силно го наруши континуитетот и ја рокна Сузана Газова од дивидито на мојата дневна соба.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Ратка имаше тотална доминација во куќата, а даљинското од телевизорот во дневната соба беше апсолутно под нејзина контрола.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Некои се изјаснуваа и како анархисти, а во своите дневни соби имаа гарнитури од Луј 14.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Неговата дневна соба личи на малоградски природноисториски музеј.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Мора истото да го направам и на каминот во дневната соба.”
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Дневна соба со канабе и фотељи на средината.
„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)
Она што, пак, беше прифатливо да се види во нечија дневна соба беше неговата збирка постери и музички албуми од оригиналната бродвејска постава.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Си играв со дрвени, шарени коцки по мекиот, персиски тепих во големата дневна соба.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Загледана во џебот, почна да го кажува расказот: „Изгледа толку страшно да се остане стар ерген, да се остари во борбата за сочувување на достоинството додека молиш за прием кога сакаш да ја поминеш вечерта со луѓе, да бидеш болен и од аголот на својата постела со недели да ја гледаш празната соба, секогаш да велиш ‘добра ноќ’ пред излезната врата, никогаш да не брзаш по скалите со својата жена, во собата да имаш само споредни врати кои водат кон дневните соби на други луѓе, да мораш да им се воодушевуваш на туѓите деца не смеејќи да повторуваш: ‘Јас немам деца’, да го обликуваш својот изглед и однесувањето според еден или двајца стари ергени кои ги помниш од твојата младост.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Погледна низ вратата која водеше кон балконот и рече: „Се сеќаваш - еднаш стоевме овде, на балконот, ти погледна кон тротоарот и рече: ‘Сакам што поскоро да дојде денот кога и јас онака ќе му помагам на моето дете да прооди.’“ „Се сеќавам,“ реков.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тоа така ќе биде, само што во стварноста, и денес и подоцна, ќе стоиш тука, со опипливо тело и стварна глава, па, значи, и со челото, за да удираш со раката по него.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Се сеќавам,“ реков. Таа ме прегрна. Отидовме во дневната соба.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Остана оваа „Дневна соба“ која ја делам со непознати.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Во денешно време архитектите во своите планови за големите куќи вклучуваат огромни дневни соби - “семејни соби” со список на работи во нив, па членовите на семејството се приморани да се борат за своите територијални права против инвазијата на објектите.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Можете да видите презентација на работничка дневна соба пред и после комунизмот; уживав во овие компаративни нарации.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Поемата беше печатена, препечатена, и парафразирана во многу различни форми; врамена, таа зазема почесно место во илјадници дневни соби.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Дома доживуваме научнофантастична инвазија: Вселенскиот брод се сместува во дневната соба и се наметнува чувството дека се наоѓате на виртуелно патување низ вселената.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Една типична реклама покажува семејство во дневна соба додека мудро „расправа“ околу некоја нова играчка неопходна за животот да ви се претвори во рај.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
На пладне, како фурија со долга коса, се втурнува во дневната соба, гладна и уморена, ама не легнува да одмори, туку менува маица и пак низ врата, мојата ангеларија, со која можам да комуницирам само ако ја оставам на раат.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Запалив цигара на балконот и гледав во Крстот што наполу светеше, се помолив, како секогаш кога ќе го видам (а, го гледам стотина пати во денот, од секој агол во дневната соба).
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Тој ги редеше своите книги во регалите во целиот простор на големата дневна соба во својот дом во центарот на градот, според азбучниот ред на авторите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Газда Таки седеше во дневната соба со филџан кафе, чаша вода и грст локуми на масата до него.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Се врати назад во дневната соба и седна покрај една мала масичка што стоеше лево од телекранот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во подобро осветлената дневна соба тој забележа со изненадување дека во брчките на нејзиното лице навистина има прав.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тропотејќи со чизмите и со уште еден писок од чешелот децата нагрнаа во дневната соба.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Мојата ќеркичка донесе една дома пред некоја вечер - ја испроба на вратата од нашата дневна соба и утврди дека може да чуе двојно повеќе отколку со сопственото уво на клучалката.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Телекранот во дневната соба беше поставен од некоја причина во необична позиција.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Илона не дочека Ема да заврши со кажувањето кое водеше кон констатација, таа тоа кажување го разбра како прашање и, не чекајќи ни миг, свика: “Ано, ано, ано” (Да, да, да).
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
„Да, Јирачек те чека…”, ѝ рече Ема откако им се изнарадуваа на цвеќињата грижливо негувани на верандата и, фатени за по еден прст од рацете, влегоа во пространата дневна соба.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Си замислуваат патувања во далечни земји, без да треба да ја напуштиш сопствената дневна соба.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Телевизиската технологија си прави пат во нашите дневни соби и ги менува нашите животи.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Скришно си пуши жената, па има фрка да не ѝ стегнеме тужба поради тутунскиот чад што продира во нашата дневна соба...
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Таа вечер семејството вечераше во дневната соба - Дејв јадеше на каучот, Сузан на послужавник во нишалката од трска, а Ренди на подот пред телевизорот.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Во отворената дневна соба се наоѓаат трофеи што потсетуваат на приказната за неговиот исклучителен живот.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
„Поткровјето”, започна тој. Таа си замина во дневната соба.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Тој налеа малку кафе. Во заднината, две девојчиња си играа со коцки на килимот во дневната соба, под светлината на зелените светилки.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Девојчињата се смееја во дневната соба.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Сепак, можеби тие се во право - просторијата ќе може да се искористи како детска или дневна соба. (Шукри го товари орманот на велосипедот со приколка).
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Се скршија неколку чаши што паднаа од кујнската маса; сликите закачени на ѕидовите висеа искривено; малата витрина беше изместена на средина од дневната соба и сите украси во неа беа превртени и стоеја на куп.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Купив нови чаши и ги поставив на кујнската маса; сликите се закачени како што треба и висат под прав агол; витрината ја истуркав во десниот агол од дневната соба и сите украсчиња ги наместив како што стоеја отсекогаш: лулето, кристалното еже, дрвеното кутиче, порцеланскиот свеќник, пепелникот од слонова коска, школките и камчињата што ги донесов од еден одмор...
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Диво водевме љубов со саканата на подот во дневната соба. Како животни.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Тогаш сакаше да гледа телевизија во дневната соба, а мајката на Ане седеше до него и молчеше.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ни збор да не чујам! - и си ги облече влечките што одеднаш се појавија во дневната соба.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Јас ќе одам прв во веце! - го слушнав братучед ми.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Вечерта влезе во дневната соба додека мајка ѝ гледаше телевизија ѝ рече да ѝ купи дезодоранс.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
(Дневна соба во трисобен стан. Во собата расфрлени инструменти, електрична опрема, расклопени звучници, засилувачи, звучни кутии, алати. Полни пепелници, празни чаши и шишиња.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Следното утро кога се пробудив отидов во дневната соба. Таму немаше никој.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
А за Евелин случајно разбраав. Едно утро штотуку сакав да влезам во дневната соба кога го чув нималку пријатниот глас на госпоѓа Изабел.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Во едно ќоше од дневната соба забележав повеќе столни лампи со убав абажур и се загледав во нив - Колку се убави секоја на свој начин, ни ниедна не е иста со другите.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Де на Џаспер и Боб им среди да ги работат излозите за Tiffany, а за такви работи секогаш користеа заеднички псевдоним Матсон Џонс. (...) Работев во поткровје чија една половина беше шизоидно ателје, преполно со цртежи, okno.mk | Margina #10 [1995] 23 боја и останато, а втората половина беше една фина, пристојна дневна соба.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Се довлечкав и седнав до првото канабе од дневната соба.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Обидите за моќ-контрола од деведесеттите ќе се одвиваат на екраните во дневните соби на поединците.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во нациите каде што религиозните или партизанските политички групи ги контролираат екраните за да произведат параноја, луѓето ќе бидат исполнети со страв, бес и морално насилство.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во последните десет години, Исламските држави и САД ефективно ја достигнаа оваа точка.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Знаев дека тоа е невозможно, па сепак, кога третиот ден по смртта на дедо ми Баџак тато нѐ однесе во дедовата куќа во Влае, одев од соба в соба и внимателно разгледував да не најдам некоја трага од присуството на дедо ми што би значело дека тој сепак е жив: некоја недопушена цигара во пепелникот, тукушто соблечена кошула, чорапи свиткани и ставени во „беж“ еспадрилите што најчесто ги носеше, очила врз отворениот весник на канабето во дневната соба, недоиспиено, сѐ уште топло кафе...
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Не преседна на масата каде што беше со мене туку на фотељата на другиот крај на дневната соба.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Тоа беше една просторија како поголемка дневна соба, со пет-шест маси поставени вдолж и столовите како расфрлани по просторијата околу масите.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Беа во дневната соба на нејзиниот стан и ментално се приготвуваа да излезат да заакаат некаде по Манастираки.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Долж ходникот од левата страна имаше прилично стрмна скала што водеше кон горниот кат, а од левата беше просторната, долгнавеста дневна соба со широка двокрилна, секогаш ширум отворена врата.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Кога се покажав на вратата од дневната соба, ја здогледав Гала седната на тапацираното столче пред големото тоалетно огледало, со двете раце кренати над глава бидејќи очигледно си ја дотеруваше фризурата, широките ракави од бањарката паднати до над лактите, со нозете пред неа расчекорени и голи, задникот ширнат по тоа тапацираното столче како предојдено тесто, косата развеана преку рамената и по плеќите. Сигурно се готвеше за излегување.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Четвороаголното претсобје беше наместено како дневна соба, со кауч, две фотељи, изразито гломазни и четворна, сниска, прилично просторна маса прекриена со наштиркано бело милје и една голема зелена стаклена чинија полна со домашни ситници за да ѝ бидат при рака на домаќинката.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Секој седнат на своето место во дневната соба, гледавме телевизија или разговаравме. Обично беа тоа интересни муабети.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Утредента кога се разбудив, го видов како спие спружен на каучот во дневната соба.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Тетка Ана се препали. - Саше, Саше, што се случило, каде беше, што ти е, смири се, Саше, престани! – викаше, го молеше, го потресуваше за рамена, го прегрнуваше.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Потоа целата дневна соба се преполнува со нивниот шарен багаж.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Седна на скаличките пред вратата што директно води од дворот во дневната соба и си ја фати главата со раце, мислев и косата од очај ќе почне да си ја кубе.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Уште повеќе се расположувам, толку многу што дури сум спремна да не правам проблем ако татко ми и брат ми изразат желба да останат со нас во дневната соба. Ама, не се случува така.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)