добар (прид.) - луѓе (имн.)

- Јас ги сакам југословенските туристи. Тоа се добри луѓе, и галантни!
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
- „Дали добрите луѓе прават лоши животни избори?“ Речиси секогаш!
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
- „Сигурни ли сме дека нама да зажалиме еден ден за изборите што сме ги направиле во животот?“
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Со опинци и бели објала испрекрстено опашани со ремење, со пиштоли на појас и со реденици фишеци на крстот ставени преку градите, со брада до појас, обраснат, со каплак на главата, со пушка во левата рака и со гуна преку рамената. – Добро утро, добри луѓе- рече тој гласно.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Добрите луѓе им дозволиле таму, меѓу редовите на лозниците, да изградат соба од ќерпич, внатре ја послале со слама и, на четири кола врзани со сиџим и рогозина, навечер долго се гледале во очи, додека месечината го осветлувала нивниот нов дом.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- Ова е планина, Денко. Не можеш да се однесуваш како да си дома. Не навредувај ги овие добри луѓе.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
САВЕТКА: Добри луѓе не се сакале... (се ракува). Добре си дошла...
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
- Во првата колипка над Езерото јабанџија ме прифатија добри луѓе.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Толку добри луѓе Дики, оќелавуваат на 16 години, а овие уште 206 години да живеат влакно од главата нема да им падне!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Кога ме дупеше ме тераше да му ја кубам Маргина 37 147 косата!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Сполај ви добри луѓе, Господ со добро да ви врати, сполај ви што по толку години пак ми дарувате ќерка!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Бабата се насмевнува: ќе може и овде на прагот на напуштенава куќа, а можеби и в село ќе се најдат добри луѓе гостопримци.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Убавото поздравување е начин да бидеме поблиски едни со други, подобри, почовечни, па затоа, добри мои читатели, сѐ да сториме та насекаде и секогаш да се слуша: ДОБРИ ЛУЃЕ - ДОБРО УТРО, ДОБАР ДЕН, ДОБРОВЕЧЕР!
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Јас, во своето детство, поминато меѓу обични, добри луѓе, често сум можел да го слушнам поздравот: „Добар ден, добри луѓе!“
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Татко ми беше моќен во тишината, се учеше на неа кога читаше, а исчита книги за неколку животи. – Добар ден, добри луѓе! – изусти прва мајка ми. – Дал ти Бог добро, мајко! – одговори шефот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Се разбира, помеѓу најлошиот џган секогаш има и добри луѓе.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Светецот на Манастирот беше спасител, исцелител од болки и зло на сите добри луѓе, без оглед на верската припадност.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Сите велеа дека се добри луѓе, а бе итрите кај можеле да бидат добри?
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Им одржал говор, им рекол дека се добри луѓе, верни на туѓинците, ама едни на други понекогаш си се ѕверови.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ние сме добри луѓе, ќе нѐ запознаете и ќе нѐ просудите.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Добре дојдовте во нашата, така да речам, долина Јосафатова.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)