добар (прид.) - намера (имн.)

Во мене сега вирее добрата намера, онаа потреба за која еднаш веќе ти пишував - да изорам нива, да посадам дрво, да ископам длабок бунар, па и црква да изградам и на неа, место еден, два крста да ставам.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Неопходно му е да го споменува она „добри намери“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
А трудот, а добрите намери, а големите очекувања, а благодарностите и пофалбите? Прав и пепел.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Моето срце е полно со добри намери.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Во тие подготовки вложувал сега повеќе труд и пари, покрај другото и заради потребата да го покрие колку што е можно поуспешно таканаречениот случај „Прислужничка“ и за да се претстави како човек, не само на добри намери, туку и на голема саможртва.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Како го проѕрел оној автор на поговорот кога вели дека тие добри намери, кои Симон му ги припишува на својот јунак, се всушност плитки и самозалажувачки, дека зад тоа стои една неизлечива ароганција.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Селото реагира спонтано, го поттикнуваат инстинктите, иако неговите на прв поглед нелогични и со ништо неоправдани реакции, нивната сомничавост и недоверба, потенцијално ја откриваат правата вистина за поривите кои ги поттикнуваат цивилизираните луѓе како Симон: добрите намери, благородноста, залагањето за општото добро и за повисоки вредности, подлежат на сомневање дека зад нив се крие суета, претенциозност, ароганција, користољубие, значи, исто така најниските, исконски пориви скриени под наслагите на научени форми на однесување и образование.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
За моите побуди и за моите добри намери веќе кажав повеќепати.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Секогаш тргнувам со добри намери.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Еден пријател, решението да заминам од главниот град, за да бидам таканаречен слободен уметник и градител, со добри намери и со полно срце, да им помогнам на луѓето во Маказар, местото каде што дојдов, каде што веќе сум, за работи што им требаат, а тие не можат да ги сторат, ја нарече судбоносна.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Го гледав пред мене и ми беше драго: Човек со добри намери, со доброчинителски побуди!
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
И животното инстинктивно почувствува дека гостите се пријатели на стопанот и идат со добри намери.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Драг пријателе, врата отворена секогаш, за твојата лоза со добри намери. Повторувам.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Како провокација ми прозвучи и она забелешка на иследникот, и тоа среде испитувањето, дека постоеле моменти кога будноста попуштала.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во поранешните денови, при едно од спроведувањата кон собата на иследникот ми беше упатена, можеби и со добра намера, опомената дека секое барање од страна на службено лице кое не звучи и како заповед, или барем како закана, треба да се сфати за неприлично.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во онаа полупоспана состојба (кога мракот не е само темнина) овие зборови ми прозвучија како сожалување но истовремено и како закана.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Таквите околности не смеат да се користат“, гласеше неговата опомена.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Турција ќе вели оти таа сѐ што може да направи ќе направи и направила, а повеќе не можела да направи затоа што комитетите не му даваат на населението да се успокои, а во една земја каде што сѐ е во воена состојба сите добри намери на владата се рушат од спротивставувањето на немирното население; а ако воената состојба се продолжи повеќе од една година, реформите ќе застарат по наша вина и ќе се закопаат.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
А има основи да мисли оти Императорската влада е исполнета со добри намери за своите македонски народности.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
„Почитуван бегу,” рече тој со широк гест, „јас мојата благосостојба колку што ја должам на мојот прочуен Дубровник, толку ја должам и на добрите намери на господарите од овие краишта.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Знаев дека БС нема да ме сфати. Затоа и толку пребирав по зборовите.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А јас чувствував: одам под рака со добрата намера но по згрешен пат.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Вели: Имав добри намери во однос на вас. Посебно на тебе!
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Замисли си, оној Црвенокос ѓавол, како што го крстила Сузи генералот Ролан, го довел својот пријател генералот Јенков во приемната соба на Сузи, и го замолил на најосветлениот ѕид да го наслика „Изгонувањето од Рајот“, се разбира со ликот на Сузи како лик на Ева, а за ликот на Адам се предложил самиот себеси.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Тоа не ѝ го реков од некоја злоба. Или од лицемерие. Да чува Господ. Дури ни во помислите! Само од добра намера.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Другите пак слепо веруваат дека времето ќе помогне да се остварат нивните можеби и добри намери.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Се истурил негде на друго место“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Девојките дури верувале дека во ваквите нивни постапки секогаш е присутна добрата намера, бидејќи токму исмејувањето најбрзо им ја враќа разумноста на лековерните..
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Кај нас падна убав дожд и мислам со добра намера.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Понатаму упорно, Со добра намера пред зборот чуден како чуден чудак, уште седи...
„Илузија за сон“ од Оливера Доцевска (2013)