добар (прид.) - ученик (имн.)

Според него, бидејќи решиле „да се арчат“ велешките младинци, иако биле добри ученици, започнале да бегаат од училиштето и да скитаат покрај морето.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Младен е нивни другар. Младен е добар ученик.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Наставничката Рада имаше само една забелешка: зошто песничката не е за другарот Македонија., прекалениот револуционер, чие име го носи училиштето, и како таков претставува инспирација за секој добар ученик.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Инаку, сите биле добри ученици, но тоа “ќе се арчиме“ сосем ги преокупирало и нивните мисли, ги пренасочило кон револуционерна акција.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Гаврил и Матеј беа добри ученици, но и добри спортисти, пливачи.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Како студент тој ја освои мајсторската титула, но поради одлагање од ден до ден, не ги положи сите испити на правото, иако инаку имаше стекнат навик да биде секогаш добар ученик.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Ова можеби ќе прозвучи многу нецивилизирано, ама ако некому му опнеш сто стапа по грбот сигурно ќе научи како треба, а како не кога се во прашање почитување на некои востановени норми - да се биде воспитан, добар ученик и почитувач на државата и партијата на власт.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Имате желби да летате, да патувате, да бидете сакани, да ви се живи и здрави тато и мама, имате желба убаво да се облекувате, да имате свои книги, имате желба да бидете добри ученици, да имате добри другари и слично.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)