И затоа, кога умира јазик некој и писмо некое гасне, ненужно е да се сочува сѐ; ако гори храм со книги, само една треба да се спаси, дури и страничка една, дури и ред еден доволен е.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Но, тогаш, сето останато е оправдано, бидејќи доволна е само една пасија за да се оправда постоењето.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)