долг (прид.) - осамен (имн.)

Старецот одеднаш добиваше можност час-два да гледа пред себе човечко лице, и да зборува, да зборува, да Ј се одзмазди со тоа на долгата осаменост, на долгото молчење.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
А тоа значи непредвидени страдања, незнајно долга осаменост...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Од друга страна, и долгата осаменост знаеше да се прелее преку глава, па така сосем вистински звучеа зборовите на дедо Иван - дека стар човек не е за никаде.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)