ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Првото е да се пресврти привилегирањето, да се направи не-p доминантен член на парот.

Во деконструктивистички жаргон, p е привилегиран. 60 Margina #11-12 [1994] | okno.mk Деконструкцијата се јавува на две нивоа (или можеби аспекти е подобар збор, бидејќи овие можат, до извесна мера, да се изведуваат симултано).

Бидејќи се претпоставува дека токму p ќе ја заврши целата метафизичка работа, p е доминантниот член на парот.

Во следното ниво, сега обата члена на парот се на рамна нога, треба да се испита самата подлога за дистинкцијата помеѓу p И не-p, И да се покаже дека таа е лажна антитеза.

А ова значи дека парот (p, не-p), во извесна смисла, обезбедува поткрепувачка структура за текстот. (Се разбира, можат да постојат други парови кои обезбедуваат други аспекти на структурата.) Но членовите на парот не се на рамна нога.

Ова се прави со покажување како текстот, наспроти неговите експлицитни тврдења, имплицитно покажува дека не-p е позначајниот И пофундаменталниот член на парот.