дополнителен (прид.) - буква (имн.)

Во Србија, ваквото подредување на писмото е сврзано со името на В.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Кара­џиќ, кој вметнува дополнителни букви во системот на дотогашната српска азбука, имено, ‘Ћ’ и ‘Ђ’ за токму српските фонеми, со што се дооформи српската кирилица.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)