достоен (прид.) - за (предл.)

Сите тројца напишаа долги, достојни за презир написи во „Тајмс“, анализирајќи ги причините за своето застранување и ветувајќи дека ќе се поправат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Еретикот секогаш ќе биде тука, на наша милост и немилост, врескајќи од болка, скршен, достоен за презир - и на крајот сосем покајан, спасен од самиот себе, ќе доползува до нашите нозе по сопствена волја.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Венко Андоновски
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Сето тоа го прави овој роман достоен за највисока книжевна и културна почит од меѓународни размери.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тогаш ми била понудена „последната шанса“ за спас, ама јас сум ја прокоцкал и не сум се покажал достоен за нивното „фер однесување“!
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Ти пожелувам, не, те молам, да си најдеш друг маж, достоен за твојата љубов, и нему дај му ги своето срце и својата љубов, дај му ги оние радости што ги чуваше и ги намени за мене.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Нему да му се открие Арсо? Овој човек не е достоен за такво пожртвување.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Сакам да засука ракави и да стане достојна за маж.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Не бевме доволно достојни за парче пченкарно лепче и коцка сув мармалад.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Ова беше јасен сигнал во размислите на татко ми дека Чанга го избрал големото скривалиште на Калето за гробница за себе и за козите, за сите кози на градот, сакајќи докрај, и во смртта, да остане достоен за големата љубов.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Го пречекавме со срдечно добредојде; оти тој човек колку што беше достоен за презир, барем половина од тоа беше и забавен, а освен тоа и со години го немавме видено.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)