Во онаа мера во којашто уметноста по дефиниција е субверзивна во однос на постоечкиот режим, секоја уметност која денес сака да ѝ биде дорасната на сопствената задача мора да биде државна уметност во служба на сѐ уште непостоечка земја.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Во стварноста речиси насекаде можат да се востановат едновремени, иако исклучително не еднакво-вредно пренесени, разнолики уметнички струи (народна уметност, црковна уметност, државна уметност и др.), а секоја од нив има своја публика.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)