Меѓутоа, пајакот не ми објасни кој е тој што може ги продаде континентите и по каква цена.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Црвените очи на другиот изгледаа како две жарчиња. Кога ќе трепнеше, жарчињата се гаснеа. И пак изнурнуваа под клепките.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Некои ја примаа оваа порачка молчешкум, други изгледаа пропаднати од недоумение кај да најдат пари, а неколкумина попладнето на деда Бошка му дојдоа дома да го молат да му рече на арамијата да им се смилува, да не им сака, зашто немаат од каде да најдат.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Некои деца се држат за скутот на мајките, други изгледаат некако достоинствено, подготвени да се фатат во костец со она што уште не го разбираат, но кое лебди врз школскиот двор како фантом.
„Најважната игра“
од Илина Јакимовска
(2013)
Едниот подзастана и се сврте кон нас, наслушна внимателно, заврте лево – десно со главата и продолжи да чепка нешто околу огнот. Другите изгледа сѐ уште немаа ништо забележано.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Ние, клекнати и збиени една до друга во грмушките, одвај и дишевме.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)