друг (прид.) - сме (гл.)

Тоа време како намерно да нѐ соочува еден со друг, еден во друг зошто внатре другиот сме го замрзнале, а сега таа негова слика се крши, се двои на два различни лика (уште повеќе ако имаме заедничка фотографија, станува толку видливо дека животот е подолг и посложен од миговите складирани во фотографии).
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
- Тоа беше Киш - се насмеа Надица кога ѝ кажав за телефонскиот повик. – Чудно ти е?
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
„Ние другите сме само потрошен материјал, ѓубре кое нема доволно силни идеали и доволно добри причини ниту да се бори за нив?“
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)