Секој граѓанин, или барем секој граѓанин што беше доволно значаен за да биде надгледуван, можеше да биде изложен по дваесет и четири часа дневно на будното око на полицијата и на звукот на официјалната пропаганда, додека сите други канали за комуникација беа затворени.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Каналот до банката бил готов, а друг канал во Солун или на друго место не планирале веќе да копаат.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)