Се разбира, на Вилка и Толевци половината, а другата половина на другите. Така било адет.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Крвта бликна и му го облеа лицето, а Толе збесна. Со еден скок го фати сега за гуша Аќифа, му го откина јатаганот и, дури да посегне Толе и дури да го спречат другите ораџии и сеирџии што се загнаа да го откинуваа, Толе замавна и тилот од Аќифовата глава се оддели од другата половина и Аќиф се испружи на сред чаир.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Мајсторот, веќе покорен на судбината, ја испружува раката да го направи тој потез, но токму во моментот кога треба да ја фати фигурата, погледот му се слизнува на другата половина од таблата и тој нагло си ја прибира раката.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Другата половина го чекаше премиерот за да го сторат истото.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
И затоа пола држава лежи на психијатриски кауч кај другата половина, којашто навреме одбрала профитабилна професија.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Меѓу критериумите за избор важна улога играше заобленоста и тврдоста на газот (стручњак со потесна специјалност ги удираше жените по газот и со внимание ја следеше реакцијата, оти требаше да се регистрира секој детал: тресењето на газот нагоре и надолу, на левата и на десната страна, интензитетот на тресењето на едната и на другата половина од газот, пропорцијата меѓу нив, степенот на нивната споеност и слично на тоа.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Се проценуваше поставеноста и формата на вратот, грбот, рамениците, со посебен увид на косата, очите и усните.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Додека мајка ми со каленицата беше отидена да пушти вино, баба ми во едно чинивче ја стави другата половина од компирите од тавата и, како со потфрлање, им ги подаде на дедо ми и на татко ми.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Другар ми Ице (така се викаше пола Гевгелија, зашто другата половина беше женска популација) ми донесе бланко уверение и разгледница „Успомен из Џевџелије“, со сите знаменитости од тој град, меѓу кои, како најголем хотел „Југо“.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Стисни ме силно во себе, со силата зголемена со масата или маката во душата и склопи ми ги очите за да го преспијам повторното привикнување на постоењето на другата половина од коренот што се искуба, па сега се сади сам, како триаголник на до вчера самоникнатите.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
На Евангелидис му била платена половината од сумата, а другата половина требало да ја земе по извршената работа.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Другата половина си ја носи од мајчиното млеко...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Половината елени испопаѓаа, а другите половина ледот ги врати назад, додека санките отидоа цик–цак линија.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
И така половината село го прими на конак бугарскиот поп, а другата половина – грчкиот.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Едно дете се одвои од своите родители, ми пријде, касна половина од чоколадното бонбонче што го држеше в рака, а другата половина ми ја подаде мене.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Има мигови кога и најслатките нешта горчат.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)