ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Болничарката беше малку возбудена, па првите два убоди не успеаја, но после на другата рака сѐ беше сосема в ред. 28 Margina #15-16 [1995] | okno.mk

Пиштолот се врати в џеб, но во другата рака заѕвечка купче клучеви.

Од Чаплин научивме, вели гаравиот човек со бале преку рамо и дволитарско шише од цоца-цола лигхт во другата рака, дека не сме го чуле Господ кога веќе нè плукнал на врвовите на надежта убаво нè предупредил дека амбисот на себезалажувањето нема дно.

Ако не верувате, немоќно додава човекот со бале преку рамо и дволитарско шише од цоца-цола лигхт во другата рака, прочепкајте низ животот ене на оној онде, Чарли Чаплин, видете колку му е тажна насмевката на постерот пред влезот на кафулето, во таа насмевка се стуткани сите наши мечти што никако да узреат уште од пред да го гледаме Големиот диктатор.

Гавазот ја крена и другата рака и почна да прави некакви чудни движења...

Полека сосем ѝ се доближи, ја фати со десната рака под вратот, не испуштајќи го ременот, со другата рака ја потфати одзади и ја извлече од снегот.

Додека се враќаше со два бајати ѓеврека во едната и свеж весник во другата рака, Боге си го замислуваше генералот како сега распиштолен под чадор за сонце му прави друштво на пријателот во разгорување на скарата и подлетнува накај жените пред да натегне од пивското шише во кое има капнато некоја голтка коњак.

Експертите по сликарство, спротивно, откако со пробивен поглед, низ трепките или окалките, ќе се здобијат со општ поглед, односно впечаток за сликата, му се доближуваат на платното со бесшумен чекор на ловец кон дивеч и со око како лупа во едната а со нокот како пинцета во другата рака почнуваат да чепкаат по боите а особено под боите, во потрага по тајната или прелагата на мајсторството.

Грдан се врати со една чинија во едната и две виљушки во другата рака, Горда ги симна нозете од масичката за да отстапи место за салатата.

Не сите сликари, навистина, академски или аматерски, особено не оние што сликаат со палета бои во едниот палец, со соодветни четкички во другата рака и со исправен штафелај пред себе, како и секој инструменталист пред својот статив со отворени ноти.

Епизодистот, веќе замислувајќи се како примадон, само задоволно се смешка, додека со прстите од едната ја држи цигарата да го догори до нокти, а со другата рака благо ја клацка чашката мастика.

Потоа настаните почнаа да се одвиваат како на грамофон со труба, на напуканата плоча ставена на погрешна брзина: предвоениот доктор заедно со својата животна придружничка реши пензионерските денови да ги заврши во родното место, кое сметаше дека најпосле заслужило славниот сограѓанин да ги остави своите коски на прадедовските гробишта штотуку здобиени со нова реформистичка управа; младата мајка се уштутка во одеднаш испразнетата куќа, со доенче во едната, а скрипти во другата рака, не знаејќи дали попрво да готви ручек или да пере пелени, па најпосле најми дадилка и се префли на фармација.

Таа го наведна лицето и ги притисна усните на неа и веднаш почувствува нежно галење по косата од другата рака.

Кога пак ја врати дланката врз другата рака, беше задоволна сама од себе, но истовремено му се накаруваше на Панда. Не со лутење.

Тој ја галеше по косичката со другата рака, а очите му се искреа од радост.

Некоја друга рака го има пишувано.

Потоа ја стави другата рака врз нив, како да ги штити од нешто.

Неколку дена потоа се породи Ева.

И мојата глава се веднеше, мојата глава паѓаше на моите гради; едната рака, стегната во тупаница, како да се спремаше да се брани од болката, а сепак не издржуваше, паѓаше во мојот скут, другата рака ми се олабавуваше, затоа што знаев дека нема да се спасам од тонењето ако се фатам за сламка.

А потоа му ја подадов мојата рака на Рајнер.

Лицето на Меланхолијата на Дирер е потонато во сенка и од тој мрак проблеснуваат белките на очите, со погледот загледан во некое отсуство.

Понекогаш ме земаше в раце и излегувавме од дома и минувавме покрај дрворедите; со едната рака ме придржуваше, притискајќи ме на своите гради, а другата рака ја испружаше високо, откинувајќи цветови од најниските гранки на липите, костените и багремите, а потоа ги ставеше цветовите меѓу нејзиното и моето лице.

Се загледав во неа, и видов како ја поткрева раката и ми мафна.

На почетокот од плоштадот една жена седеше на плочникот; едната рака ја имаше испружено за просење, со другата рака придржуваше дете.

Дури и во соништата животот се претвори во незаслужен подарок, а онаа која ми го беше подарила постојано ме потсетуваше на тоа.

Јас ја испружив мојата рака кон него, и му кажав дека понекогаш сонувам како паѓам и како ја подавам раката за да се придржам за некоја друга рака, и мојата рака навистина се испружува додека спијам, и удира од ѕидот, па од тој удар се будам.

„Добрата Душичка умира,“ рече Клара додека чекоревме по ходникот.

Седев на мојот кревет, гледав во празниот кревет на Отла, ги префрлував од една во друга рака работите што таа ми ги имаше оставено: неколку рала гаќи, еден фустан, една сукња, две кошули, чорапи…

Другата рака, положена во скутот, олабавена, едвај го држи шестарот.

Тогаш, во детството, очајот го ублажував со верувањето дека тегобноста ќе заврши оној ден кога ќе ја најдам таа друга рака, кога мојата и нечија друга рака, соединети, ќе тргнат заедно низ животот.

„Понекогаш,“ му реков, „кога сум будна и ми е тешко, посакувам покрај мене да има рака, и да ја фати мојата рака.“

Клара ме фати под рака, а под другата рака ја носеше перницата, и излеговме од собата.

Понекогаш во текот на ноќта ме будеше ударот на мојата рака во ѕидот – во сонот паѓав и посегнував по некоја друга рака, обидувајќи се да ја фатам, да се спасам од падот.

„Клара веќе долго време ме нема посетено.“

Понекогаш ме земаше в скут, и додека седевме крај прозорецот зад кој врнеше снег, таа ми раскажуваше бајки во кои доброто секогаш го победуваше злото.

Интелигенцијата на тие народности треба да си подаде една на друга рака и секоја од нив да земе да ја популаризира идејата во својот народ.

Оттука е јасно оти добро разбраните интереси на Турците и на Македонците им диктираат не да си ги трошат нивните сили во меѓусебна борба во полза на заедничките нивни непријатели, ами да си подадат еден на друг рака и да ги отстранат сите фактори што им пречат во нивните пријателски односи и заеднички интереси.

Во друга рака, овој говор на крајот од нејзината книга за можноста на создавање на женска философија звучи чудно во светлината на сета феминистичка философија за којашто нејзината книга нѐ информира.

„Ти...“ Се фати и со другата рака за градите, а потоа ги погледна и двете раце, испружени пред себе, сè уште по малку зацрвенети од студот, суви и чисти.

Со неговите заби на нејзината брадавица и топлите усни околу неа, брадата и мустаќите што ја грепкаа по дојката која одеднаш ѝ се чинеше набрекната во неговата дланка, таа се заниша наназад, но тој ја задржа со другата рака.

„Јас сум Савле“, одеднаш прозборе старецот.

Кога бакнежот заврши, како песна што завршува со постепено стишување наместо со крешендо, тој ја стави другата рака околу неа и ја привлече кон себе во прегратка, движење што ѝ беше единственото природно продолжување на тој бакнеж.

Но ни зачуденост ни страв ни копнеж не можел да види на нежното лице.

Се повлекла малку лежејќи, сега потпрена со лакот на земјата, додека со другата рака го стискала отворот на пребелиот лен под грлото.

Змејко сега со другата рака посегна и да го погали по главчето и по ушите, сеќавајќи како му се ежави под прстите тоа малечко парче живот, што не знаеше за ниеден друг таков допир по своето телце, освен допирот на јазикот од мајка му, некоја итра, брзонога срна, но јаренцето ни сега не се обидуваше да избега од него.

Тоа траеше еден век, а за тоа време не постоеше повеќе ништо друго, освен оние рапави, скокоткави допири, пред кои тој еднаш можеше само да ја повлече едната, а на нејзиното место да ја подаде другата рака.

Посака да го фати Томо под едната, а Виктор под другата рака и на сите вистината да им ја плесне в очи.

Детето му ја преграбува ногата, а со другата рака сѐ уште здраво ја гушка кадифената кукла.

Во другата рака држи нешто што треба да биде батериска ламба.

Кога не се шминкаше, од здодевност не знаеше што да прави, та често ги префрлаше нозете една врз друга, ги склучуваше прстите и ги отпушташе, ги вртеше прстените и на едната и на другата рака, ја потчукнуваше со дланките собраната коса и од едната и од другата страна дотерувајќи ја.

Тој со едната рака ја држеше цврсто за половината чувствувајќи ги нејзините растреперени мускули, а со другата рака ја стискаше нејзината рака и ја чувствуваше нејзината врелина и спонтаност привлекувајќи ја кон себе колку што е дозволено.

Не успевам Се обидувам да создадам нови спомени, да зачекорам по некоја нова улица, да допрам нечии други раце, да бакнувам други усни, да вдишам нечиј друг воздух... но не успевам...

На лакотот! Падна на коленици речиси парализиран, држејќи го лакотот со другата рака.

„Овде секој секого ебава и секој од секого е ебан,“ го надополни проќелавиот господин со луле во едната и со акт ташна во другата рака.

Кога двајцата мажи се доближија до Таки Ников, господинот со долга седа коса врзана во реп, со нотес, во едната, и со врбово гранче во другата рака, го поздрави со „Добар ден, убав ден!“

Едниот од двајцата мажи, кои пред малку влегоа во дворот на ресторанот “Кај Таки”, беше висок, со долга седа коса назад врзана во реп, со нотес, во едната, и со штотуку скинато гранче од врбата, во другата рака, вториот проќелав, во кремаст костум со кафеави риги, со луле во едната и со акт ташна во другата рака.

„Среќен ден!“ на Таки му се обрати проќелавиот господин со луле во едната и со акт ташна во другата рака.

Лилица и Азра со грбовите (на Лилица грбот и беше испотен и по него се тркалаа јадри капки вода) беа потпрени на градите на Андон, двете со опуштени глави наназад, легнати едната на левото, другата на десното рамо на пријателот кој лакомо си ги имаше наполнето рацете со по половина задник од двете жени и со бавни движења на дланките ја чувствуваше разликата меѓу оној на малата Азра, тврд, заоблен, голем колку цицката на Лилица, со зафатнина рамна на својата рака, и задникот на Лилица кој оставаше широк простор за движење на другата рака со која Андон со благ стисок на најиспупчениот дел ѝ даде знак да се наведне над креветот, при што таа ја потпре главата на здружените подлактици и многу бргу ја почувствува тврдоста негова која влегуваше внимателно но сигурно и ѝ ја поткреваше сета внатрешност нагоре, ѝ ја враќаше кон грлото, кон устата.

Потоа, со острото чакииче што го извади од џебот на бечвите, направи две длабоки рецки на едната и на другата рака, веднаш над шаката каде што дамареа сините реки на неговиот живот.

Уште вториот ден, кога дојде слугинката, на Марија ѝ стана јасно дека други раце ја одржуваа таа чистота и ред во куќата.

Помладото внуче го прекинува за момент: - Дедо, дај ми ја другата рака.

„Не, не, сега и другата рака и нозете ми се одземаат.“

- Ете олкав! - повтори, придржувајќи си ги бечвите, со другата рака.

Телето потскокнува, како бафало, со своите 150 килограми. – Ти да си теле, што би правела? - прашува Гаге. – Би скокала – одговара Танче, не подигајќи го погледот од својата дланка во водата околу која се сјатило стадо плашици.

Се отшетав со книгата во едната, и чашката виски во другата рака.

Брадјосаниот човек ја префати пушката, со другата рака го поткрена појасот на кој му тежеа пиштолите и откако се подисправи, рече: - Чии сте вие?

А кога беше веќе на врвот, се фати најнапред со едната рака за едната жица а потоа и со другата рака за втората .

АРСО: Како ќе ги свират свирките, така ќе ги мрдаш нозете. (Го фаќа за другата рака и му шепнува.) Ајде, орото е — крајот...

СИТЕ: (Играат, пеејќи.) Јовано, Јованке, крај Вардара седиш, бело платно белиш, сѐ нагоре гледаш, јагне, мое Јовано. Јовано, Јованке, јас те тебе чекам, ти ми не доаѓаш, ти ми не доаѓаш, јагне мое Јовано.

Чита некоја книга чијшто наслов Милчо не може да го види затоа што ја држи книгата свиткана во една рака за да може сладоледот да го држи во другата рака, и сè така лижнува: подиставајќи го јазикот и вовлекувајќи го во устата; задлабена во книгата, сè тоа несвесно ги чини; ако ѝ капне сладоледот на раката, таа и раката ја лизнува; ако ѝ капне на голите колена, таа и нив ги лизнува не оставајќи капката да ѝ се разлие.

На, гледај...“ ги вади од долапот и ги фрла пред неа; прва фотографија: Профим со жена си Профимица; таа е со испупчен мев, трудна; крај нив се сите четири ќерки: Царјанка, Девица, Венера, Андромеда; облечени која како се нашла во моментот кога сликарот дошол; зад нив: плот со оретчени плотици на кои стојат наврени празни грнчиња, стомни, чупки; дрво што се превиткало и со едниот дел влегло во фотографијата; Профим со поднакривена шубара и исшилени мустаќи подвиткани нагоре; едната рака ја држи префрлена на рамото од Профимица, а со палецот од другата рака притиска на малото џепче од копоранот; Профимица е забрадена со шамија тргната над очите, како да се затскрива од сонцето или како да се срами; втора фотографија: Профим и Профимица, сами; Профимица е со доста потпорастен мев; фотографијата е направена одблизу како за на ѕид или надгробна плоча; жена му ги држи рацете скрстени на мевот, а тој ја држи под рака; зад нив се наѕира вратата на чија клучалка висат потки од дрен и кукурек и дел од детската глава нацртана со креда на вратата и чијашто уста е развлечена во смеење; трета фотографија: пак сите заедно, но сега Профимица ја држи во рацете долгоочекуваната принова на куќата - бепчето Скрче; се гледа: фотографот имал голема мака додека успеал да го фати овој момент кога бепчето ги отворило очите, при што насмевката на Профим, од долго местење и стоење, останала како сиросана, како скаменета; девојчињата од пресилно блескање на сонцето, замижале и изгледаат како да спијат! четврта фотографија: Скрче качен на коњ.

„Слушајте го ова. Некој клинец во Лос Ангелес наполнил 15 години.

Единствениот и вистинскиот законит “Син на Човекот” со една рака ќе го излечи момчевиот трипер - и тоа само со допир, народе - а со другата рака ќе го создаде чудото наречено марихуана, додека оди по вода и прска вино од задникот...

Ане пискаше и се обидуваше да си го скрие лицето, но само си го мачкаше со кал.

Чичко Тони со другата рака почна да ја плеска Ане по главата и по рамениците.

Лабро без да чека двапати да му речат, го одврза учкурот и со едната рака, држејќи ги шалварите, а со другата рака ...., се истопори пред ѕидот и од лево кон десно, па нагоре и надолу, го мочаше знамето.

Барем така, преку рид, преку трап, со пешник леб во едната и парче сирење во другата рака, да се пцуеме, да се караме, а не да пукаме и да се убиваме...

Далтон веројатно мисли дека кожната јакна нема да треба во зимата.

Го гушкаше Недела со едната рака и Далтон ја држеше другата рака, влечејќи ја низ жолтилото.

Тој исто така ја држеше и трската која некако ја добил во барот Рио, се трампал за нешто, се повеке ⥊ се чини за нејзината црна кожна јакна со метални нитни на манжетните кои специјално ги соши една жена во Портланд која тврдеше дека е Циганка.

Претам со нозе, со другата рака, влечам, но не можам да се ослободам.

- Не разбрав што е примитивец, ама знаев дека е нешто неубаво за мене и токму кога сакав да му се нафрлам, чичко ми нè крена двајцата, едниот во едната, другиот во другата рака и рече: - Ајде сега да ве видам јунаци!

По повеќепати навечер сè некој ќе се најдеше да му пристапи насмеано, со криглата пиво во едната рака и со двата прсти од другата рака ќе го фати на пример за ногавицата од пантолоните.

Додека се протинаа меѓу масите одејќи кон шанкот, Марко се поздравуваше со удирање со дланките де со едната, де со другата рака, па креваше рака де кон некого на едниот, де кон некого на другиот крај на барот.

Тој ја галеше по косичката со другата рака, а очите му се искреа од радост.