Има една наша поговорка: „Секоја планина своја тежина“ — вие преку лето работате без почивка, а ние пак во Америка секогаш работиме по осум саати во денот, ама во тие осум саати што ќе ги работиш на фабрика, без сонце да те грее, без ветарче да те удри, за секунд да не можеш рацете да ги отпочинеш, умот тука! оти инаку машината ќе ти ги отсече рацете, имаме друга тежина.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Макар што Татко, уште пред да се жени и пред да замине за Цариград, ги имал земено врз свои плеќи сите товари на семејството, сега, по смртта на својот татко, се соочил со сите други тежини.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)