друг (прид.) - телефон (имн.)

Тој претпоставува постоење на друг телефон, некаде, цел тоталитет од апарати, иако неговиот сингуларитет е она што мислиме кога ќе кажеме “телефон”.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Решив, и покрај тоа што таквите нешта ми се најстрого забранети, незабележано да ја кренам слушалката од другиот телефон што нѝ е в кујна и да го наслушнувам разговорот што мајка ми тукушто имаше намера со некого да го почне.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Уште еднаш заѕвони друг телефон.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
НОЌ Краста и Тики со кола се возат низ градот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Дали смртта си ја закажале преку некое парче момирок или по некој друг пат, што се вели, по друг телефон.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Краста во едната рака го држи воланот, а во другата телефонот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)