Или на напнатиот страв дека другите можеби ни мислат (па дури и ни прават) лошо, како во „Што се случува кога го читате Фрејзер“?
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Секој автор има само една книга во која го крие својот основен код, а во другите можеби станува епигон на самиот себе.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Грубо речено, има два вида корисници.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Има луѓе како мене, и други можеби позрели луѓе, кои Екстази го користат за да си го подобрат својот секојдневен живот.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)