А другите ене ги исповрзани како мечки каде дремат на сонцето во дворот. – Аферим, аферим, бре синковци, ашколсум, по сто-пати аферим кога ја свршивте и таа работа – не можеше стариот кадија да ги нафали победниците и да се нарадува на нивниот успех.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)