Всушност, едната клепка ѝ беше сѐ уште подотворена и од белката ѝ излегуваше една студена светлинка во која се гледаше сиот грешен свет со кој беше се сретнала.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Зашто тој не беше ничии и не беше свој.“ Тогаш едната клепка на убиениот хирург се подотвори само малку над зеницата.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)