Ни ја остави, се разбира, и азбуката на доброто и злото а ќе ја паметиме и нејзината граматика на нестивнатиот копнеж по најмалиот син далеку, во туѓина. (Како да ѝ остана подотворено едното око - белки ќе го види пред гробарите да си ја завршат својата работа)
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Значи, уметникот е шизофреник кој со едното око и едниот дел од душата ги рециклира идеите на мудрецот, а со другото око и другата душа ги следи и испитува делувањата на масите и тираните.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Под голата светилка едното око ми е крваво.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
И едното око му гледа на едно, а другото на друго.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А можеби е така дојдено: едното око да не му верува на другото.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Пред да пробие од пукнатата черупка со крвца и бела глекавост, пред едното око да се покрие со сив и лилав мраз, подивениот се извиткал со крик.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Со сила на божја казна врз тилот на чудото паднал тежок каменен чекан.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Тоа е добро, се согласил Доце Срменков; црната креста на косата била единствена гордост на него.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Луѓе сме и го почитаме човекот. Но за едно око две вадиме. - Знам, бездруго знам.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Свесен дека го бие глас на слаб или никаков педагог (сега измислија и нов збор - методичар), Гого не му се мешаше многу во учењето на синот што му беше пошол по стапалките, освен што со едното око ќе ѕирнеше во неговиот блок - да види до каде е.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Тој можеше да подгледнува само со едното око, оти, до колку би се мрднал, би ѝ го одлепил „чудотворното јаболченце“.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Нека ми простат скаменетите самовили од Леденото Езеро, ама тврдам нивните приказни за Вок со едното око се производ на лагите со опашки со кои се обидуваат да си го возобноват угледот.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Не е моментот за губење време пронаоѓајќи го Вок со едното око.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Кловнот долго се гледа. Едното око се полни со влага и го разбива огледалото во ситни кристали.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Зоки го отвори првин едното око, па потоа и другото.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Само со едно око можеше да се гледаш во џамчето и само едно око можеш да си видиш.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Го превртува едното око, другото веќе не му се гледа од јачменчето.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Го кланца крај увото и пак го крева кон небото. Го ѕирка на едно око.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ќе истера така еден ред делкање, па ќе клекне, ќе го замижи едното око, а со другото ќе нишани: дали под конец поминала секирата, дали право ја воделе рацете. Како што треба.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)