Овде ја чувам. До мојата десна рака. Ја купив од еден селанец. Ја носеше забодено во појасот.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Едни селани со нивните учители и попови ја признаваат Патријаршијата и се под покровителството на српски или грчки конзули, а други го признаваат бугарскиот егзарх и ги слушаат бугарските трговски агенти.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Нѐ дочекаа ни да експлодираат сите бомби, се назагнаа кон збунетите војници, кои препалени од настанот летнаа еден преку друг надолу и се изгубија.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Потерата наближи на домет. Четворицата војници и еден селанец како да наслутија нешто и позастанаа.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Во својата душа дедо Димо искрено ја држеше страната на Дуковци, цврсто се радуваше на нивната тврдоглавост, па кога утрово ги виде како жнеат, она негово „Да ви се позлати српот“ беше најубава желба што еден селанец може да му ја упати на друг.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)