Од двете страни на местото по кое се поминува за да се оди кон свеќниците, пред олтарот, имаше по пет, едни како столови, ама не да седнеш туку со држачи да си ги поставиш рацете и со една штичка да си го потпреш задникот кога ќе ти дотекне да стоиш.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Горе, на едната штичка, онаа што стои вертикално се поставува една обична светилка,во дупка во штичката дупната со сврдел, а под неа се пали памук натопен со шпиритус.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)