Седнаа на две метални столчиња, еден покрај друг, но не премногу блиску.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Додека пловеа по преполните тротоари, никогаш сосем еден покрај друг и никогаш не гледајќи еден во друг, тие водеа необична конверзација во продолженија, која блеснуваше и се гаснеше како светилката на светилник, ненадејно прекината од приближувањето на некоја партиска униформа или од близината на телекранот, продолжена неколку минути подоцна од средината на реченицата, потоа нагло пресечена при разделбата на договореното место, и продолжена речиси без секаков вовед наредниот ден.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
ВОДАТА и ОГНОТ живееја долго заедно. Еден покрај друг.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Размислував за нив гледајќи ги седнати на асталот еден покрај друг и се прашував што ли ги спојува овие две суштества толку различни едно од друго.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)