Последично, инкорпорацијата на електронскиот текст е одвоена од секоја претстава на активностите што бараат ‘стварно работно време’: текстот е вчитан (деривиран од пред-постоечка копија), прикажан, затворен и избришан без никаква врска со традиционалната работна сила и со интензивното време на дуплирачките процедури на истражување, печатење, копирање и архивирање.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Што всушност значи хипертекст? Тоа е електронски текст каде што пишувањето и читањето се одвива на компјутер, каде што печатарскиот ред, неговата тиранија и неговите ограничувања веќе не постојат, бидејќи пишувањето се остварува во еден нелинеарен простор овозможен од компјутерот.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Природата на компјутерските фонтови, мрежните структури, и интерпретацијата на дигиталната информација е она заради што испарува традиционалната претстава за темпоралната и корпорациска величина.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)