есенски (прид.) - магла (имн.)

Влада Урошевиќ Бродот наречен Скопје Во ноемвриските ноќи над Скопје се собира огромен, несфатливо голем пласт тешка, есенска магла.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Оваа есенска магла е лицето на смртта густо од едно имитирано лепило густо од еден одвратен шепот што сака да е интимност густо од еден поглед преполн со излигавен мов Таа маска на смртта ги заканува гранките осамотени на кејот.
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Низ тенката есенска магла небото трага по загубените ѕвезди. На брегот расте лековито билје, Патнику.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)