есенски (прид.) - утро (имн.)

Шетањето по шуми и собирањето печурки во ладно есенско утро, може да биде многу досадно, посебно ако не најдете ништо.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Би било убаво од моја страна да го замолам Иван да се сети како се викале тие цвеќиња?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во едно такво есенско утро, одозгора над Мацково се чу марш.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Тоа есенско утро, кога низ воздухот се носеше благиот мирис на зрели јаболка и круши, Султана стана порано.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Беше неделно убаво есенско утро. Слободен ден.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Некои цвеќенца што не можеле да ги поднесат ни првите есенски утра?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)