жален (прид.) - и (сврз.)

„Жални и страшни собитија“ - оглед - Зар има совршена држава луѓе кајшто има?
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Дрската наметливост и перчење изгледаа жални и смешни.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Седумте смртни греови суетата, многубоштвото, блудот алчноста, слабоста, охолоста, злосторот прераната смрт и поделбата на раси и класи крволочноста, разбаштинетоста подземјето и теророт, сѐ во име на народот и правдата Платоне поредокот е устроен од човек за уметност е настроен, за појезис за вешто строење жални и страшни собитија митови и митарења - што дека ечи заносно стремежот по идеалното дело космичко Божјо!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Еве, гледај, тука на прозорецот ќе го видиш, кога ќе дојде!... (Стоејќи над детето и галејќи го по главата).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Да не мислиш самата тамо да ме оставиш? — со жален и растреперен глас му се загледа Митра очите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
О каков мир за речите на проклетства и спокојство за жалните и скрбни молби.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Соколе слегува по патчето, жален и радосен едновремено.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
СИМКА: (Замислено). Сите жени на светот се радуваат кога малечките ластовици им јавуваат за раната пролет. Само печалбарката е жална и мисли кога ќе дојде есен.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)