женски (прид.) - смеа (имн.)

Зарипнат машки глас ќе се заплетка во нивната мелодична врева. Високо и ѕвонко трепери женска смеа.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
И навистина, додека ја отклучувам вратата од станот, сосем непредвидено, ме засекува женска смеа.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)