жив (прид.) - амбиент (имн.)

Според Ренџов, тоа е пред сè споменот за моментот кога сме ја слушале приказната, живиот амбиент, чудесно впечатливите лица и, над сè, нашата увереност дека она што го слушаме е стварно и вистинито.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)