Но тука не виде змија. Тогаш тоа сигурно била жива змија.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Кваките на вратите веќе не беа кваки, се топеа и вриеа како живи змии.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Сега првата нејзина реакција беше дека тоа било жива змија, која, се разбира, си заминала, но кога подобро го разгледа отпечатокот, што таа го направила на тревникот, пак ѝ се врати утешната помисла дека тоа било вештачка змија.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Поради тоа повторно оживеа нејзиното верување дека тоа не била жива змија, која лежела таму најмалку еден ден и една ноќ за да може да остави толку добро дефиниран отпечаток на тревникот.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)