ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Земјата е жолчката која од вртежот фатила тенка кора, врз која живиот свет атерирал од некаде, се населил или никнал – сеедно.

Еден цел жив свет на големото Езеро и околу него, го губеше својот голем познавач, пријател и спасител.

Жив остаток од епохата на создавањето зборот продолжува да создава живи светови наспроти пустините во душите ни.

Дали е тоа тајната на животот, што потпомагаше во создавањето на новиот жив свет? – зборуваше старецот. – Погледни ја далечната планина! – Продолжуваше старецот. – Понекаде е покриена со снег.

Не постои ништо што не е збор. Дури ни вечноста, дури ни минливоста.

Кутриот, не ја разбира иронијата, си рече во себе, но сега за прв пат мораше да се огласи: - Другар Горски ве молиме вашите согледби да ги насочите кон живиот свет на Езерото, кон прашања битни за нивниот опстанок, доколку дојде до промени на составот на водата на Езерото, со градбата на хидроцентралите, со менување на текот на блиската река кон Езерото, вклучувајќи ги и јагулите, за што е предвидено да се преземат и посебни мерки.

Но моќта на гравитацијата на Земјата е силна: таа ги држи сите живи светови околу себе и не дозволува да паднат – рече старецот.