жив (прид.) - ѓавол (имн.)

- Божево чедо- рече попот. – Сиромав човек - жив ѓавол!
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
„Тие итри, ама ние поитри. Сиромав човек, нели е жив ѓавол?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Сѐ што знаете за сиромаштијата (сиромав човек жив ѓавол, парола снајди се) во Богота се мултиплицира и веднаш ви е јасно дека сте во метрополата на бездомниците - Богота, град потпрен на ѕвездената светлина, град во кој бездомниците се уплавосани од темнината на ѕвездите, град во кој бездомниците секој божји самрак се уверуваат дека нивните мечти не узреваат а дење балињата им се полни ѕвезди, колку цел ден да се допрашуваат денските ѕвезди вистински ѕвезди ли се?
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
- Сиромашниот човек е жив ѓавол.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)