завидлив (прид.) - поглед (имн.)

Сега Веле сам ги мереше и ги разгледуваше полека, како што го правеше тоа и башмајсторот, без да се плаши дека ќе му свика некој или дека ќе сретне злобен и завидлив поглед на мајсторите.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)