Сега можеш уште миг два да го гледаш низ задното стакло, а потоа го снемува зад некое ритче или дрво. За некои работи дури и мачно ни е.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Сега можеш уште миг два да го гледаш низ задното стакло, а потоа го снемува зад некое ритче или дрво.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)