Чувствува сонцето ќе му ја зовре главата. Погледот му е заматен и искри гледа.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
На главата имаше голема бела чалма, очите убави помалку заматени и страшни, а брадата му ги покриваше градите дополу.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)