ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Ќе легнат врз замрзнатиот снег и со затворени очи и црвенилото под клепките во себе ќе го собираат целото сонце.

Крцка замрзнатиот снег. Се крши дебелата кора. Отвораат пртина длабока до појас, до рамена.

Под нивните нозе крцка и се дроби замрзнатиот снег и се потежок станува чекорот.

Беше само еден гол срт, како и сите други голи сртови, некаде зад него беше огрејсонцето, а сето она што беше таму, можеше да биде само сон, ако не беше уште онаа црнка, што сега се спушташе полека надолу по чардакот на замрзнатиот снег.

И тие малку оревчиња и лешничиња што ги имаше украдено од комшиката Буба, пропаднаа во замрзнатиот снег.

Таа ја подигна високо над ушите јаката од шинелот и со рацете длабоко пикнати во џебовите, се сврте, удри со војничкиот чевел на вратата, излезе без збор и зашлапа во замрзнатиот снег.

Почесто почнаа да поминуваат пешаци, можеа да се сретнат и дами, убаво облечени, се појавуваа и мажи со даброви јаки, поретко се сретнуваа прости кочијаши со своите решеткасти санки, украсени со позлатени шајчиња,  наспроти тоа сè почесто се појавуваа кочијаши со пурпурни сомотски шапки, со лакирани санки, со покривки од мечјо крзно, а уште низ улицата пролетуваа, чкрипејќи силно со тркалата по замрзнатиот снег, кочии со накитени кочијашки седишта.