запретан (прид.) - во (предл.)

Големиот камен Големиот камен запретан во огништето крај тланикот.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Луѓето таму се и предци и потомци...
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Самува сега Големиот камен запретан во огништето крај тланикот - тајна врата низ која одминуваат ветровите на историјата.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Доказ дека сето тоа е така.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Селаните ги симнаа белите шамии од главите Добитокот грозно рика запретан во пепелта на летото И гласот му се престорува во ракопис на дожд.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Кога влегуваше во училницата ја ваѓаше книгата а потоа трпеливо им читаше на децата За секоја педа на нивната татковина: За огнот на нејзиното име кој исцелува сѐ, за ветриштата што ја нишаат земјата пролети, за неопходноста постојано да се наслушува говорот на коските запретани во неа.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Велат Пандо таа ноќ преспал запретан во слама во племната, ама кој знае.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Мангалот на средината од собата е згаснат и запретан во пепел.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А мораш и огнот да го чуваш, да го криеш во некоја гламна, запретана во пузата, во пепелта.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)