Се гледа коска со засирена крв, црна. Како смола на пресечено дрво.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Вели дека сега ќе биде грд, без својот величествен нос, среде тоа назално се смее, ме подбуцнува, а јас не знам дали да му верувам или не.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Станувам и одам во бањата за да си ја измијам засирената крв околу устата.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Потаму наидуваше на цели парчина засирена крв, исфрлени во дното на дирата.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
- Не коби, врагот да те земе! - му викаа луѓето и фрлаа кофи со вода по засирената крв да ја измијат.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)