И затворена да ја држи устата, што се вели, пак ќе му избега насмевката, ќе му се украде.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Заборави на сѐ. Отвори се. Скучно е затворен да си, Остави скришното да гласи, Темното да го открие.
„Сонети“
од Михаил Ренџов
(1987)