Во Вендерсовиот филм, осаменикот, по долга потрага, ќе ја пронајде прекрасната блондинка, за неколку збиени мигови тишина.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Од бледата проѕирност на мракот, и самата облак, лизгајќи се низ просторот, ме пречекуваш, молкум, потоа поаѓам по тебе, неколку чекори до собата, неколку чекори до собата, неколку куси збиени мигови, сè поблизок. ***
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)